Posts

Showing posts from November 13, 2014

විරංගි 005 {කලකට පසු නැවත }

Image
ප්ලාස්ටරය නම් ගැලවුනි.. නමුත් තවම ඉබාගාතේ යාමට අවසර නොලැබෙනු ඇත​...  කුරුල්ලෙකු මෙන් පවනේ ඉගිල ගිය යතුරු පැදියේ යතුරු කවුදෝ හංගා ඇත​. කකුල යන්තම් බිමතියා ඇවිදින්නට නම් පුලුවනි.මාස ගනනක් එක තැන ඉදලාම ජීවිතය අපායක් ලෙස දැනුනි. ප්ලාස්ටර් කප්පවාගත් මා නිවසින් බැස්සවූ අම්මා තාත්තා රාජකාරිය බලා නික්ම ගියෝ ය​. නිවසේ ආච්චි සියා පමනි. නිවසින් පිටවීමට මීට  හොද නැකතක් ආයෙත් ලැබෙනවා ෂුවර් නැත​. ආච්චි නම් බනීවි.. නමුත් ඈ ලයිට් ය​... නමුත් හැඳැවට අම්මාගේ කනේ තියනු ඇත​.. මෙලෙස සිරවී සිටී නවාට වඩා එලියට ගොස් ටිකක් හුලන් කා ඒම සැපය​..පුන්චිකාලේ කූඩු වල දාන් උන්නු කුරුල්ලන්ට කොච්චර දුක හිතෙන්න ඇත්ද​..ෂුවර් එකටම පුංචි කාලේ කල පව් මේ පලිසන් දෙනවාය.. නිවසින් පිට වීමට ඇත්තේ එකම පාරකි. ඒ නාහෙට නාහන සහෝ ගේ ස්කූටරයි.. දොරකඩට පසෙක නවතා ඇති එය දෙසට පිවිසීමි. "නොදකින් .. මේවා ගෑනු පදින බයිසිකල්.." මටත් හොරා මුවින් පිටවුනි.. අරූට කනවැටුනා නම් අනෙක් අන්ඩත් කඩන්නේය​. අර මොකේද වැටූන එකා පිදුරු ගහේ එල්ලෙනවාලු.. මම මොකේද වැටූනු එකයි.. මේ මලයාගේ පිදුරු ගසයි.. ස්කූටරය පන ගන්වාගත් මා සෙමින් සෙමින් ගේ