අලුත් ගෙදර ලොකු මුනුබුරා

සියලු සංස්කාර ධර්මයෝ නැසෙන සුලු වෙති. නමුත් නැසීම නම් නොනසිනා යතාර්ථයකි. වැලලූ මල සිරුරකට යටින් වලලා ඇති මල සිරුරු බොහෝ ය. සතුන් විසින් පානය කරන්නා වූ සියලු ජල කෝප්පයකම කිසියම් සිරුරක පෙර ගලා ගිය පරමාණු ඇත. ආහාරයට ගන්නා සෑම කටකම මල පහක වූ ප්‍රභවයන් සංයුක්තව ඇත. ලොව සියලු ප්‍රභවගන් තුල වර්ශ මිලියන ගණනක මතකය සංක්ෂිප්තව පවතී. නමුත් එය කියවීමට තරම් මිනිසා විසින් දියුණු කරනා ලද තාක්ෂණය තවමත් දියුණුවට විත් නොමැත. මිනිසාද ඉතා ඉක්මනින් අතීතයට එක්වන්නේ ය. කිසිදා වැරදී නැති පාරිශුද්ධ පරිකල්පනීය ප්‍රමූලානුරූපකව නම් මිනිසා නම් සත්ව විශේෂය පවතින්නා වූ කාලය තවත් වසර තුන් දහසක් තරම් සාපේක්ෂව අවම කාලයකි. නමුත් මීට වසර දහසක පසුව දිනය නම් මිනිසා විසින්ම ආරූඩ කරගන්නා ලද මිම්මේ ප්‍රමාණය හීනවනු ඇත. දහවල දිගුව පෙනෙනු ඇත. රාත්‍රිය දිගුව පෙනෙනු ඇත. උතුර දකුණට වන්නේ ය. මෙම ශතවර්ශය තුලදී මිනිසා විසින් උත්ප්‍රේරණය කරගන්නා ලද සියලු ඒකකයන් සාවද්‍ය වන අතර ඇත්තටම සිදුවන්නේ කුමක්දැයි නොපෙනී යනු ඇත. මිනිසා ශාරීරික වශයෙන් පරිනාමය වී අවසානය. නමුත් මීට වසර පන්දහසකට පමණ පෙර පලමු නව ලෝකයේ මිනිස් විශේෂයේ නිර්මාණය සිදුවී ය...