අලුත් ගෙදර ලොකු මුනුබුරා

සුපුරුදු බොලද හිනාවෙන් සුරන්ගනාවියක් ලෙසින්. දිගු කෙසග සගවා රෙදි කඩින් කුඩ සෙවනෙ වී ආදරෙන්.... හිරු රස්මෙ නෑ පින් කලේ සිබින්නට සියුමැලි වත නුබේ සුසිනිදු ඇගිල්ලේ රැදුනු මුදුව වෙන්නම් යැයි සිතුනු අයෙක් දැන්දෝ හමුවුනේ හිරු රස්මෙ නෑ පින් කලේ උදෑසනෙන් පා තබමින් සෙමින් සෙමින් සිනහ වූවා අමුත්තකින්.. මතකයි  සිතුනා සැකයක්.... නුබේ සිත නුබ ලග  නෑ... කලින් ගෙදර එන්නෑ අම්මටත් හොරයක් සිතිලාදෝ.... මා එව්වේ විපරමට පොඩි නන්ගියේ...

හැගුම්බරයි නුබ සතු  සුපෙම්බර මුව කමල මුකුලිත කරන සිනහව වස් දොස් සියල් දුරු වන සිනිදුයි ඔබේ පොඩි අත ලපටි අතැගිලි තුඩු වලාකුලු වර්න නියපොතු මගේ අත් අස්සේ රදවගන්නට ආසාවේ බෑ මට... හැදුනු කම සහ ගතිගුන ෆර්දාවෙන් ඔතා සුරකිව ආගම් වෙනස අමතක කර ජාති බේද දිය කර හැර එක්කන් එන්න හිතෙනවා  මගේ පු0චි ගෙපැලට  පරිස්සමට...ලගදීම......!! ..........හදාගන්න දරුකමට..............