සොදුරු සැදෑව


"මොනවද කන්නේ?"
"ඔයාට මොනවද ඕන?"
"මටනම් ඕනම දෙයක්.. ඔයාගෙ චොයිස් එක.. සෙලෙක්ට් කරන්නකෝ"
"ඔයාගෙ අතේ කීයක් තියෙද සුරංග?"
"පිස්සි.. ඕන දෙයක් ඕඩර් කරන්න .. අද මගෙ අතේ සල්ලි තියෙනවා"
"ඔව් ඔව්. ඔයා ජොබ් එකක් කරනවනේ.. අම්මලගෙ සල්ලි නික බොරුවට නාස්ති කරන්න එපා සුරංග.. අනික මට අද ගෙදර උයලා.. අනේ අපි දෙන්නා පොඩි දෙයක් කමු."
"මල්ලි එග් ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකයි .. වෙගිටබල් චොක්සි එකයි ගේන්න.."
"ඇයි අද ඔයා චිකන් කන්නේ නැත්ද?"
"නෑ.. ඔය කන්නෙත් නැහැනේ.. ඒකයි"
"ඔයා කන්නේ මගේ කටින්යැ. කමක් නෑ ඔයා ඕඩර් කරන්න.."
"නෑ.. මම අද එජිටේරියන්"

ආඩම්බර මුහුන සිනහවෙන් බරවුනි. තවමත් නෙත් යුව මා නෙතු එල්ලයේය.. ලා නිල් සහ කලු දෙවර්ණයෙන් පැහැගත් බ්ලවුස් එක සහ නිල් ඩෙනිම ඇයට මැනවින් මැච් වීය.

" මොනවද බොන්නේ? කෝක්.. සෙවනප්.."
"කෝක් එකක්.. .. ඒකෙත් භාගයක් ඔයාටයි බොන්න වෙන්නේ.."
" ශ්.. ශ්.. මල්ලී..."
"ඔව් සර්.."
"කෝක් බඩි දෙකකුත්."

රාත්‍රී ආහාරයට වේලාවක් නොවූවත් කලුවරනම් යාන්තමින් වැටී තිබුනි.. තරු නොතිබුනද රෙස්ටුරන්ට් එක තුල පිරිසිදු කමක් සහ නිස්කලන්ක බවක් වී ය.. අහස අද ලස්සනය . නමුත් සද නම් දකිනට නැත.. නමුත් තරු මල් ගොන්න ආකාසයේ ලස්සන සිතුවමක් මැව්වේ ය...

" ඉතින් මොකද වුනේ අද.. ?"
"විශේශයක් නැහැ සුරංග.. මට දැන් මේ රස්සාව එපා වෙල තියෙන්නේ.. පාඩම් කරන්නයි ජොබ් එකක් කරන්නයි දෙකක් කරන්න බැහැ.. හරි මහන්සී අදනම්.. ඔයාට බෑ කියන්න බැරි නිසයි ආවේ.."
"සර්.. කෝක් "
"තැන්ක් යූ"
දෑතින්ම සිසිල් බීම බෝතලය දෑතින්ම අල්ලාගත් ඈ බීම බටය මුව තුලට ඔබාගෙන උගුරක් සෙමින් ඇද ගත්තා ය.
" අද සාරියට ලස්සනයි.. "
"ඇයි ඊයෙ ලස්සන නැත්ද?"
"නෑ.. ඊයෙට වඩා අද ලස්සනයි"
"මේ මම වැඩක් අහන්නද?"
"එකට දාහක් අහන්න.. මොකක්ද?"
"නෑ.. නෑ.. එක්කෝ ඕන නෑ..ඔයාගෙ දවස කොහොමද?"
"නෑ.. කියන්නකෝ මොකක්ද කියන්න ගියේ කියල.. ඔය වෙලාවට තමයි මට තරහ යන්නේ.. කියන්න ගිහිල්ලා නවත්තනවා.. එක්කෝ නොකියා ඉන්න ඕන"
"ඕන නැති නිසානේ ඕන නෑ කිව්වේ.. "
"එහෙනම් පස්සේ කියනවද?"
"බලමු"
"මම දෙයක් අහන්නද?"
"හ්ම්"
"මම හෙට මැරුනොත් මොකද කරන්නේ?"
"ඉස්සෙල්ලා එම්බාම් කරනවා.. ඔයාලගෙ ගෙදර ගෙනිහිල්ලා ඊට පස්සේ වලදානවා.."
"මාර විහිලුව ඒක..මම ඇත්තටම ඇහුවේ.."
"මෙච්චර පිස්සෙක් වගේ පස්සෙන් ඇවිත් මාව යාලු කරගත්තේ හෙට මැරිලා මාව තනි කරන්නද?"
ඇගේ ඇස් සහ ජපානයේ කාලගුනය අතර පැවැතුනේ කුඩා වෙනසකි.. ඕනම වේලාවක කලුකර වසින්න හැකි ය.. මම සුපුරුදු පරාජය පිලිගතිමි.
"I'm sorry"
"ආයෙත් කියන්න එපා ඔහොම ඒවා."

සැදෑ ආහාරය සාමාන්ය පරිදි අවසාන වී ය..

**********************************************************************************

"කොතනින්ද බස් එකට නගින්න ඕන"
"අනේ සුරංග මාව විලියම්ස් එක ගාවින් දාන්නකෝ"
"නැගලා පරිස්සමෙන් අල්ලගන්නකෝ"
"අනේ හෙමින් යන්න .."
"හයියෙන් අල්ලගන්නකෝ. මාව විස්වාස නැත්ද?"
*********************************************************************************

" යතුරු පැදියක ගමන් ගත් තරුනයෙක් අද සවස පානදුර සන්දියේදී ලොරි රතයක ගැටී ජීවිතක්ශයට පත්වි ය.."

රූපවාහිනියේ අටේ පුවත් වල හඩ නිවස පුරා ගලාගියේ ය..කෙතරම් උත්සාහ කලත් සුරංග ගේ ජංගම දුරකතනය විසන්දි හඩක් ලබා දෙන්නට වී ය...

********************************************************************************

ලිව්වේ යසියා 

Comments

  1. අප්පෝ මචං පට්ට දුක හිතෙන සීන් එකක් නේ අන්තිමේදි වෙලා තියෙන්නේ.
    කතාව ලස්සනට ගලාගෙන ගිහින් අන්තිමේදි දුක තුරු වෙලා !!!
    කතාව සුපිරි !

    ReplyDelete
  2. කතාව නොහිතපු විදියට ඉවර උනේ ...

    ReplyDelete

Post a Comment

මොකක් හරි කිව්වනම් හෙන ගැම්මක් මට ඒක

Popular posts from this blog

xxxxxxxකතාව 2 xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ඔන්න මම කාලෙකින් ආයෙත් වැඩට බැස්සා.....අද ඉදන් පුලුවන් හැමදාම මොනවම හරි බ්ලොග් එකට දාන්නයි ඉන්නේ...

ගුබ්බෑයමේ ඈ